Pytanie to zadają sobie prawie wszyscy. To co wiemy już dziś to fakty z życia. Ocenia się, że ok. 70% wszystkich danych na świecie przechowywanych jest na komputerach mainframe, wartość inwestycji w oprogramowanie serwerów ocenia się na 5 trylionów USD, roczny przyrost danych na serwerach ocenia się na 60%, w użyciu jest ok. 35 milionów terminali tekstowych, aplikacje finansowe w COBOL’u zawierają ok. 150 bilionów linii kodu (IDC). Są to pokaźne liczby. Wszystko wskazuje na to, że rozwój technologii w niemałym stopniu będzie zmierzał do udostępnienia obecnych centralnych rozwiązań w środowisku graficznym i do ich dalszego rozwoju. Już teraz dostępne są rozwiązania udostępniające istniejące zasoby serwerów mainframe, midrange i UNIX w środowisku graficznym. Są to z jednej strony różnego rodzaju graficzne emulatory terminali tekstowych, dodatkowe oprogramowanie instalowane na serwerach udostępniające aplikacje i zasoby serwerów baz danych za pośrednictwem przeglądarek WWW a z drugiej nowe aplikacje napisane w języku JAVA.

Wydaje się, że idea systemów rozproszonych ustępuje systemom centralnym od czasu gdy pojawiły się możliwości budowania ich dla środowiska graficznego (język JAVA, wielodostępny WindowsNT). Technika pisania aplikacji jaką udostępnia JAVA pozwala na tworzenie ich zarówno dla serwerów jak i dla komputerów JAVA i komputerów sieciowych. Mogą być uruchamiane z pomocą przeglądarki WWW tak więc dostępne są z dowolnego typu stanowisk pracy. Mogą być też być partycjonowane pomiędzy serwer i stanowisko pracy (część aplikacji wykonuje się na serwerze a część w postaci np. apletu na stanowisku pracy użytkownika). Tak więc system informatyczny zawsze będzie można zaprojektować do pracy w środowisku scentralizowanym i rozproszonym. O wyborze zdecydują projektanci systemu, przyzwyczajenia, konfiguracja posiadanej już sieci oraz oczywiście koszty. Który z tych czynników będzie decydujący zobaczymy.

Wygląda na to, że do centralizowania systemów skłaniają ich prostota i relatywnie niskie koszty. A do czego dąży natura? Fizycy uważają, że do maksymalnego nie uporządkowania. Na dowód tego wystarczy znaleźć słabo administrowaną sieć samodzielnych komputerów PC.

Pobierz kompletne opracowanie:

Czy natura dąży do centralnego przetwarzania? – Informatyka

CEON Biblioteka Naukihttp://yadda.icm.edu.pl › element

by J Żeliński · 1998 — Identyfikator YADDA. bwmeta1.element.baztecharticleBUS100010073. ICM UW Centrum otwartej nauki. Biblioteka Nauki jest prowadzona przez Centrum

Jarosław Żeliński

Jarosław Żeliński: autor, badacz i praktyk analizy systemowej organizacji: Od roku 1991 roku, nieprzerwanie, realizuje projekty z zakresu analiz i projektowania systemów, dla urzędów, firm i organizacji. Od 1998 roku prowadzi samodzielne studia i prace badawcze z obszaru analizy systemowej i modelowania (modele jako przedmiot badań: ORCID). Od 2005 roku, jako nieetatowy wykładowca akademicki, prowadzi wykłady i laboratoria (ontologie i modelowanie systemów informacyjnych, aktualnie w Wyższej Szkole Informatyki Stosowanej i Zarządzania pod auspicjami Polskiej Akademii Nauk w Warszawie.) Oświadczenia: moje badania i publikacje nie mają finansowania z zewnątrz, jako ich autor deklaruję brak konfliktu interesów. Prawa autorskie: Zgodnie z art. 25 ust. 1 pkt. 1) lit. b) ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych zastrzegam, że dalsze rozpowszechnianie artykułów publikowanych w niniejszym serwisie jest zabronione bez indywidualnej zgody autora (patrz Polityki Strony).