Pytanie to zada­ją sobie pra­wie wszy­scy. To co wie­my już dziś to fak­ty z życia. Ocenia się, że ok. 70% wszyst­kich danych na świe­cie prze­cho­wy­wa­nych jest na kom­pu­te­rach main­fra­me, war­tość inwe­sty­cji w opro­gra­mo­wa­nie ser­we­rów oce­nia się na 5 try­lio­nów USD, rocz­ny przy­rost danych na ser­we­rach oce­nia się na 60%, w uży­ciu jest ok. 35 milio­nów ter­mi­na­li tek­sto­wych, apli­ka­cje finan­so­we w COBOL’u zawie­ra­ją ok. 150 bilio­nów linii kodu (IDC). Są to pokaź­ne licz­by. Wszystko wska­zu­je na to, że roz­wój tech­no­lo­gii w nie­ma­łym stop­niu będzie zmie­rzał do udo­stęp­nie­nia obec­nych cen­tral­nych roz­wią­zań w śro­do­wi­sku gra­ficz­nym i do ich dal­sze­go roz­wo­ju. Już teraz dostęp­ne są roz­wią­za­nia udo­stęp­nia­ją­ce ist­nie­ją­ce zaso­by ser­we­rów main­fra­me, midran­ge i UNIX w śro­do­wi­sku gra­ficz­nym. Są to z jed­nej stro­ny róż­ne­go rodza­ju gra­ficz­ne emu­la­to­ry ter­mi­na­li tek­sto­wych, dodat­ko­we opro­gra­mo­wa­nie insta­lo­wa­ne na ser­we­rach udo­stęp­nia­ją­ce apli­ka­cje i zaso­by ser­we­rów baz danych za pośred­nic­twem prze­glą­da­rek WWW a z dru­giej nowe apli­ka­cje napi­sa­ne w języ­ku JAVA.

Wydaje się, że idea sys­te­mów roz­pro­szo­nych ustę­pu­je sys­te­mom cen­tral­nym od cza­su gdy poja­wi­ły się moż­li­wo­ści budo­wa­nia ich dla śro­do­wi­ska gra­ficz­ne­go (język JAVA, wie­lo­do­stęp­ny WindowsNT). Technika pisa­nia apli­ka­cji jaką udo­stęp­nia JAVA pozwa­la na two­rze­nie ich zarów­no dla ser­we­rów jak i dla kom­pu­te­rów JAVA i kom­pu­te­rów sie­cio­wych. Mogą być uru­cha­mia­ne z pomo­cą prze­glą­dar­ki WWW tak więc dostęp­ne są z dowol­ne­go typu sta­no­wisk pra­cy. Mogą być też być par­ty­cjo­no­wa­ne pomię­dzy ser­wer i sta­no­wi­sko pra­cy (część apli­ka­cji wyko­nu­je się na ser­we­rze a część w posta­ci np. aple­tu na sta­no­wi­sku pra­cy użyt­kow­ni­ka). Tak więc sys­tem infor­ma­tycz­ny zawsze będzie moż­na zapro­jek­to­wać do pra­cy w śro­do­wi­sku scen­tra­li­zo­wa­nym i roz­pro­szo­nym. O wybo­rze zde­cy­du­ją pro­jek­tan­ci sys­te­mu, przy­zwy­cza­je­nia, kon­fi­gu­ra­cja posia­da­nej już sie­ci oraz oczy­wi­ście kosz­ty. Który z tych czyn­ni­ków będzie decy­du­ją­cy zobaczymy.

Wygląda na to, że do cen­tra­li­zo­wa­nia sys­te­mów skła­nia­ją ich pro­sto­ta i rela­tyw­nie niskie kosz­ty. A do cze­go dąży natu­ra? Fizycy uwa­ża­ją, że do mak­sy­mal­ne­go nie upo­rząd­ko­wa­nia. Na dowód tego wystar­czy zna­leźć sła­bo admi­ni­stro­wa­ną sieć samo­dziel­nych kom­pu­te­rów PC.

Pobierz kom­plet­ne opra­co­wa­nie: https://​yad​da​.icm​.edu​.pl/​y​a​d​d​a​/​e​l​e​m​e​n​t​/​b​w​m​e​t​a​1​.​e​l​e​m​e​n​t​.​b​a​z​t​e​c​h​-​a​r​t​i​c​l​e​-​B​U​S​1​-​0​001 – 0073

Jarosław Żeliński

Jarosław Żeliński: autor, badacz i praktyk analizy systemowej organizacji: Od roku 1991 roku, nieprzerwanie, realizuje projekty z zakresu analiz i projektowania systemów, dla urzędów, firm i organizacji. Od 1998 roku prowadzi samodzielne studia i prace badawcze z obszaru analizy systemowej i modelowania (modele jako przedmiot badań: ORCID). Od 2005 roku, jako nieetatowy wykładowca akademicki, prowadzi wykłady i laboratoria (ontologie i modelowanie systemów informacyjnych, aktualnie w Wyższej Szkole Informatyki Stosowanej i Zarządzania pod auspicjami Polskiej Akademii Nauk w Warszawie.) Oświadczenia: moje badania i publikacje nie mają finansowania z zewnątrz, jako ich autor deklaruję brak konfliktu interesów. Prawa autorskie: Zgodnie z art. 25 ust. 1 pkt. 1) lit. b) ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych zastrzegam, że dalsze rozpowszechnianie artykułów publikowanych w niniejszym serwisie jest zabronione bez indywidualnej zgody autora (patrz Polityki Strony).

Dodaj komentarz

Witryna wykorzystuje Akismet, aby ograniczyć spam. Dowiedz się więcej jak przetwarzane są dane komentarzy.