Europejskie fir­my prze­no­szą budże­ty IT w stro­nę apli­ka­cji stra­te­gicz­nych (źr. IDC Październik 2004). Przyszłoroczne pla­ny firm w euro­pie sku­pia­ją się głow­nie na tych inwe­sty­cjach, któ­re sta­no­wią ele­men­ty stra­te­gii ryn­ko­wych. Największy nacisk kła­dzio­ny jest na czas w jakim inwe­sty­cja zaczy­na pra­co­wać dla fir­my. 48% ankie­to­wa­nych człon­ków zarzą­dów oraz sze­fów IT przy­zna­je, że osta­tecz­nym czyn­ni­kiem mają­cym wpływ na podej­mo­wa­ne decy­zje finan­so­we doty­czą­ce inwe­sty­cji w tech­no­lo­gie IT są bez­po­śred­nie ocze­ki­wa­ne skut­ki biz­ne­so­we. Ponad 50% respon­den­tów wspie­ra się przy podej­mo­wa­niu takich decy­zji zewnętrz­ny­mi dorad­ca­mi jako wspar­ciem eksperckim.

Zaznacza się dąże­nie do dzie­le­nia decy­zji na dwa nie­za­leż­ne wąt­ki: decy­zje sprzę­to­we i softwa­re­owe. Głównym celem jest skró­ce­nie cza­su podej­mo­wa­nia decy­zji doty­czą­cych sprzę­tu. Są one coraz czę­ściej podej­mo­wa­ne jako decy­zje nie tyle o zaku­pie co wyko­rzy­sta­niu, to zna­czy zakup jest coraz czę­ściej roz­pa­try­wa­ny na rów­ni z dzier­ża­wa lub nawet out­so­ur­cin­giem sprzę­tu wraz z jego kon­ser­wa­cją. 44% respon­den­tów doko­nu­je tych decy­zji w cza­sie nie prze­kra­cza­ją­cym 1 miesiąca.

37,7% respon­den­tów wska­za­ło jako głów­ny cel inwe­sty­cji IT pod­no­sze­nie kon­ku­ren­cyj­no­ści fir­my. Analitycy IDC i inwe­sto­rzy są zgod­ni co do jed­ne­go: opty­ma­li­za­cja pro­ce­sów biz­ne­so­wych jest dużo sku­tecz­niej­sza jako narzę­dzie popra­wy kon­dy­cji fir­my niż opty­ma­li­za­cja i cię­cie kosztów.

Europejski rynek urzą­dzeń mobil­nych (smart­pho­ne, PDA) wzrósł 38% w 3 kwar­ta­le 2004, prze­kro­czył 1,8mln sztuk. (źr. IDC).

Prognozy IDC mówią, że w 2005 zazna­czy się znacz­ny wzrost zasto­so­wań urzą­dzeń typu PDA. Jednym z głów­nych moto­rów napę­dza­ją­cych ten trend ma być coraz powszech­niej­szy dostęp do bez­prze­wo­do­wych usług sze­ro­ko­pa­smo­wych. Coraz wię­cej firm i mene­dże­rów decy­du­je się na uży­wa­nie, głow­nie tele­fo­nów o roz­sze­rzo­nej funk­cjo­nal­no­ści (smart­pho­ne). Wg. IDC ponad 50% respon­den­tów pre­fe­ru­je urzą­dze­nia PDA z funk­cją gło­so­wą oraz tele­fo­ny roz­bu­do­wa­ne o dodat­ko­we funk­cje typu PIM (Personal Information Management).

Dostawcy sys­te­mów ERP zmie­nia­ją obszar zain­te­re­so­wa­nia, wie­dzą że muszą albo być bar­dzo dobrzy albo odejść. Następuje rewi­zja poli­tyk mar­ke­tin­go­wych. Dostawcy zosta­li zmu­sze­ni do sku­pie­nia się na biz­ne­sie swo­ich odbior­ców a nie na swo­im. Rynek sys­te­mów sta­je się coraz doj­rzal­szy. Następuje powol­na ale sys­te­ma­tycz­na kon­so­li­da­cja ryn­ku. Każdy seg­ment ryn­ku ma obec­nie swo­je­go lide­ra, resz­ta może zostać zmu­szo­na do współ­pra­cy lub odej­ścia. Po za SAP?em, któ­ry jako jedy­ny obsłu­gu­je obec­nie sze­ro­ki obszar ryn­ku (39% udział w ryn­ku euro­pej­skim, kolej­ne pozy­cje zaj­mu­ją Oracle i PeopleSoft), pozo­sta­li dostaw­cy sku­pia­ją się na wybra­nych sek­to­rach (bran­żach) widząc w tym jedy­ny spo­sób na wzrost i zaję­cie pozy­cji lide­ra. Microsoft sta­le powięk­sza swój udział w ryn­ku jed­nak sku­pia się na odbior­cach gru­py SMB (Small, Medium Business, małe śred­nie firmy).

Trendy
Coraz czę­ściej obser­wu­je się nacisk inwe­sto­rów na bez­po­śred­nie korzy­ści z inwe­sty­cji w sys­te­mu IT. Seria pora­żek wdro­żeń dużych i skom­pli­ko­wa­nych sys­te­mów MRPII/ERP dopro­wa­dzi­ła do dwóch pod­sta­wo­wych reak­cji: rosną­cy brak wia­ry w ofer­ty dostaw­ców opro­gra­mo­wa­nia oraz odej­ście od dużych spek­ta­ku­lar­nych wdro­żeń na rzecz wie­lu mniej­szych. Dlaczego? Otóż wdro­że­nie trwa­ją­ce dłu­żej niż rok jest prak­tycz­nie ska­za­ne na zmia­ny zakre­su i budże­tu z powo­du szyb­kie­go tem­pa postę­pu tech­no­lo­gicz­ne­go. Już po roku więk­szość kal­ku­la­cji, defi­ni­cja funk­cjo­nal­no­ści, zakres pro­jek­tu ule­ga­ją zmia­nie z powo­du postę­pu tech­no­lo­gicz­ne­go oraz szyb­ko zmie­nia­ją­cych się warun­ków na ryn­ku, metod zarzą­dza­nia. W efek­cie prze­cięt­nie 2/3 pla­nu wdro­że­nia po roku nada­je się już do kosza. Dostawcy sys­te­mów IT zaczy­na­ją się więc dosto­so­wy­wać do tego, two­rzą dedy­ko­wa­ne szyb­ko wdra­żal­ne sys­te­my i sta­ra­ją się sku­pić na wybra­nych, dobrze spre­cy­zo­wa­nych kompetencjach.

Drugi powód pora­żek. W dużych pro­jek­tach ich kie­row­ni­cy w natu­ral­ny spo­sób dążą do ich zakoń­cze­nia w zgo­dzie z pier­wot­nym har­mo­no­gra­mem, zakre­sem i budże­tem bo ich celem jest reali­za­cja pro­jek­tu czy­li biz­nes dostaw­cy a nie biz­nes odbior­cy. Ta natu­ral­na sprzecz­ność inte­re­sów dopro­wa­dzi­ła wła­śnie do coraz czę­ściej spo­ty­ka­nych mode­li: nabyw­ca tech­no­lo­gii -> kon­sul­tant nie­za­leż­ny, nie­zwią­za­ny z żad­nym dostaw­cą -> dostaw­ca roz­wią­za­nia (wybie­ra­ny dopie­ro po okre­śle­niu potrzeb). Podstawowa rolą kon­sul­tan­ta jest tu wła­śnie okre­śle­nie potrzeb oraz podzie­le­nie ich na krót­kie nie­za­leż­ne pro­jek­ty. Postępująca uni­fi­ka­cja metod komu­ni­ka­cji pomię­dzy apli­ka­cja­mi sprzy­ja tym tren­dom. Takie podej­ście pozwa­la unik­nąć pod­sta­wo­we­go ryzy­ka: jeże­li wybra­ny dostaw­ca zaczy­na pro­jekt od wyko­na­nia mapy pro­ce­sów biz­ne­so­wych klien­ta oraz wyma­gań na sys­tem zacho­dzi poważ­ne ryzy­ko, że cała ta pra­ca będzie wyko­na­na pod kątem ofe­ro­wa­ne­go roz­wią­za­nia a nie potrze­by odbiorcy.