[pyta­nie na forum] Jakie meto­dy mode­lo­wa­nia i nota­cje są najlepsze?

Od lat w dome­nie zarzą­dza­nia i opi­su sys­te­mów zarzą­dza­nia sto­su­je się meto­dy z tej dzie­dzi­ny: pro­ce­so­we. Tu nie­ja­ko stan­dar­dem są, kie­dyś nota­cja EPC, potem eEPC, obec­nie BPMN, oraz narzę­dzia sto­su­ją­ce te stan­dar­dy a tak­że swo­je dedy­ko­wa­ne nota­cje. W tym miej­scu wyda­je się, że stan­dar­dem de «fac­to jest już nota­cja BPMN (wyda­je mi się, że zna­cze­nie eEPC maleje…)

Niezależnie od tego, że UML zawie­ra dia­gram sekwen­cji i aktyw­no­ści, któ­rych moż­na by użyć w sfe­rze mode­lo­wa­nia pro­ce­sów zarzą­dza­nia nota­cje te nie spraw­dza­ją się, i nie dla­te­go, że są złe (cho­ciaż mają bra­ki seman­tycz­ne w biz­ne­sie co wyma­ga sto­so­wa­nia ste­reo­ty­pów, w moich oczach zaciem­nia­ją­cych mode­le, po co mam uży­wać zesta­wu UML plus dedy­ko­wa­ne pro­fi­le jak mam pięk­ne­go gotow­ca jakim jest BPMN) ale dla­te­go, że w wśród ludzi biz­ne­su są nie­zro­zu­mia­łe. Paradygmat obiek­to­wy to sfe­ra inży­nie­rii opro­gra­mo­wa­nia a nie biz­ne­su i z moich obser­wa­cji wyni­ka, że pró­by prze­bi­cia się z UML do biz­ne­su to czas stra­co­ny (lokal­ne małe suk­ce­sy nie są dowo­dem na to, że to moż­li­we, są dowo­dem że to trudne).

[pyta­nie na forum] Czy uży­wa się tego [BPMN] w prak­ty­ce czy nie? Jeśli nie, to cze­go war­to się nauczyć? Sam raczej nie będę tych diagramów/opisów/etc two­rzył, lecz war­to rozu­mieć o czym do mnie pisze analityk.

Jak wspo­mnia­łem, wycho­dzę z zało­że­nia, że do biz­ne­su nale­ży mówić języ­kiem biz­ne­so­wym (teo­ria komu­ni­ka­cji spo­łecz­nej jest dla mnie wystar­cza­ją­cym dowo­dem na tę tezę) i tak zapi­sać” ich (biz­ne­su) wie­dzę, by potem prze­tłu­ma­czyć to na język inży­nie­rii i przejść na UML a kon­kret­nie na obiek­to­wy model przy­szłe­go systemu.

Wąskim gar­dłem jest przej­ście z pro­ce­sów na model dzie­dzi­ny i przy­pad­ki uży­cia, któ­re to tak na praw­dę powin­ny być spro­wa­dzo­ne jeden do jed­ne­go do modu­łów (klas) wyko­naw­czych np. wido­ku i kon­tro­le­ra wzor­ca MVC (któ­ry bar­dzo lubię :)) a model dzie­dzi­ny wcho­dzi jeden do jed­ne­go w Model w MVC.

To wyma­ga jed­nak nie tyl­ko same­go mode­lo­wa­nia pro­ce­sów (w jakim­kol­wiek narzę­dziu) ale wypra­co­wa­nia tak zwa­nej prag­ma­ty­ki mode­li pro­ce­sów by móc przejść z mode­lu pro­ce­so­we­go na model obiek­to­we­go a wcze­śniej sto­so­wać zasa­dy semio­ty­ki by biz­nes ze zro­zu­mie­niem czy­tał i zatwier­dzał mapy procesów.

Ale to temat na nie­złe szko­le­nie 🙂 a nie na krót­ką not­kę tu na forum ;), po dru­gie chy­ba już popły­ną­łem z terminologią?

Jarosław Żeliński

Jarosław Żeliński: autor, badacz i praktyk analizy systemowej organizacji: Od roku 1991 roku, nieprzerwanie, realizuje projekty z zakresu analiz i projektowania systemów, dla urzędów, firm i organizacji. Od 1998 roku prowadzi samodzielne studia i prace badawcze z obszaru analizy systemowej i modelowania (modele jako przedmiot badań: ORCID). Od 2005 roku, jako nieetatowy wykładowca akademicki, prowadzi wykłady i laboratoria (ontologie i modelowanie systemów informacyjnych, aktualnie w Wyższej Szkole Informatyki Stosowanej i Zarządzania pod auspicjami Polskiej Akademii Nauk w Warszawie.) Oświadczenia: moje badania i publikacje nie mają finansowania z zewnątrz, jako ich autor deklaruję brak konfliktu interesów. Prawa autorskie: Zgodnie z art. 25 ust. 1 pkt. 1) lit. b) ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych zastrzegam, że dalsze rozpowszechnianie artykułów publikowanych w niniejszym serwisie jest zabronione bez indywidualnej zgody autora (patrz Polityki Strony).

Dodaj komentarz

Witryna wykorzystuje Akismet, aby ograniczyć spam. Dowiedz się więcej jak przetwarzane są dane komentarzy.