Semiotyka – czyli dlaczego sama notacja to za mało

Tym razem krótki wpis po pewnym spotkaniu projektowym, dla tworzących i czytających diagramy:

Semiotyka, ogólna teoria znaku związana z logiką i lingwistyką. Jej współczesna postać pochodzi od Ch. Morrisa, który uznał, że semiotyka powinna stanowić podstawę badań nad związkami między wszelkimi działaniami ludzkimi i ich odzwierciedleniem w systemie znaków. Semiotyka dzieli się na:

1) semantykę (w węższym sensie), czyli naukę o znaczeniowej stronie języka, o tym, jakie relacje zachodzą między znakami i ich znaczeniem (sensem).

2) syntaktykę rozpatrującą związki zachodzące między znakami i między systemami znaków.

3) pragmatykę badającą warunki użycia określonych znaków.

(za Semiotyka – WIEM, darmowa encyklopedia).

Wobec tego w nawiązaniu do powyższego:

  1. użycie formalnej notacji i powołanie się na nią (nazwa standardu) w diagramie (opisie diagramu) oznacza 100% zgodę na formalne definicje używanych symboli i uznawanie ich,
  2. użycie formalnej notacji i powołanie się na nią (nazwa standardu) w diagramie (opisie diagramu) oznacza stosowanie formalnych ograniczeń wynikających ze skończonej liczby dopuszczalnych (zdefiniowanych dla notacji) relacji pomiędzy znaczeniami (symbolami),
  3. i najważniejsze: bez podania warunków, celu i kontekstu tworzonych modeli są one niezrozumiałe i (lub) niejednoznaczne!

Dlatego poprawnie wykonana dokumentacja np. procesów biznesowych z użyciem notacji np. BPMN, powinna mieć “na początku”, między innymi, konkretną definicję procesu biznesowego stanowiąca kontekst dla symbolu “czynność”  oraz diagramu będącego modelem procesu (BPMN nie ma symbolu o nazwie “proces”).

W przypadku UML dla każdego diagramu należy podać jego kontekst. Notacja UML jest nadmiarowa (nie trzeba, a nawet nie należy używać wszystkich dopuszczalnych symboli). W szczególności diagramy klas i przypadków użycia mogą mieć wiele kontekstów, bez których mogą być wręcz nieczytelne (np. diagram klas może być systemem pojęć – taksonomia – a może być strukturą kodu programu jako model dziedziny systemu).

Wnikliwym polecam książkę Umberto Eco: teoria semiotyki. Ostrzegam, że książka nie ma nic wspólnego z informatyką za to jest w 100% o informacji. 🙂

Tagi: , , , , , ,

Jarosław Żeliński

Jarosław Żeliński: Od roku 1991 roku, nieprzerwanie, realizuje projekty z zakresu analiz i projektowania systemów, dla urzędów, firm i organizacji. Od 1998 roku prowadzi samodzielne studia i prace badawcze z obszaru analizy systemowej i modelowania (modele jako przedmiot badań: ORCID). Od 2005 roku, jako wykładowca akademicki wizytujący (nieetatowy), prowadzi wykłady i laboratoria (ontologie i modelowanie systemów informacyjnych, aktualnie w Wyższej Szkole Informatyki Stosowanej i Zarządzania pod auspicjami Polskiej Akademii Nauk w Warszawie.) Oświadczenia: moje badania i publikacje nie mają finansowania z zewnątrz, jako ich autor deklaruję brak konfliktu interesów. Prawa autorskie: Zgodnie z art. 25 ust. 1 pkt. 1) lit. b) ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych zastrzegam, że dalsze rozpowszechnianie artykułów publikowanych w niniejszym serwisie jest zabronione bez indywidualnej zgody autora (patrz Polityki Strony). Konsultacje: dostęp do Bloga jest bezpłatny, jednak wszelka pomoc oraz wyjaśnienia dotyczące treści artykułów autora bloga, udzielane są wyłącznie w ramach płatnych konsultacji.

Ten post ma 2 komentarzy

  1. Mateusz Kurleto 21 listopada 2012

    Wyjaśniając pojęcia semantyki, syntaktyki i semiotyki na szkoleniach zwykle posługuję się przykładem języka polskiego i stwierdzenia “dzień dobry”. Z semantyki wiemy co to jest dzień i co to znaczy dobry. Z syntaktyki wynika, że jeśli następują po sobie to przymiotnik dobry określa rzeczownik dzień oznaczając, że pora dnia między świtem a zachodem słońca była korzystna, pozytywna. Pragmatyka zaś pokazuje, że powiedzenie tych dwóch słów na początku spotkania oznacza, że się witamy. Czasem znaczenie wynika wprost z kontekstu – czasem trzeba go nadać.

    1. Jarek Żeliński 21 listopada 2012

      a semiotyka określa kiedy “dzień dobry” jest kulturalnym odruchem, kiedy kpiną a kiedy kłamstwem :). Umberto Eco: “semiotyka to nauka o tym co pozwala kłamać”…:)

Możliwość dodawania komentarzy nie jest dostępna.