W 2008 roku napisałem:

Jednak nie da się zaprze­czyć, że seg­ment lide­rów, firm inno­wa­cyj­nych, będą­cych lide­ra­mi ran­kin­gów zarów­no kra­jo­we­go jak i bran­żo­wych to dosko­na­ły ?mate­riał? na klien­tów dla firm pro­gra­mi­stycz­nych. Nie zapo­mi­naj­my tak­że o odbior­cach jaki­mi są insty­tu­cje rzą­do­we. Zmiany w prze­pi­sach, obcią­ża­nie ich uni­kal­ny­mi zada­nia­mi powo­du­ją, że są to klien­ci na pro­jek­ty z zało­że­nia dedy­ko­wa­ne a te były, są i będą. (Systemy dedy­ko­wa­ne).

Ten wpis to odpo­wiedź na wywiad z Prezesem COMARCH, któ­ry stwier­dził, że ​„czas kraw­ców” na ryn­ku IT prze­mi­ja. Osobiście nie zgo­dzi­łem z ta tezą wte­dy i nadal się z nią nie zga­dzam. Popatrzmy na to (dia­gram publi­ko­wa­łem w 2008 roku):

Uważam, że na ryn­ku zawsze będą ist­nia­ły fir­my z gór­nej pra­wej ćwiart­ki, co jest chy­ba oczy­wi­ste. Nikt tu nie nama­wia niko­go do pisa­nia zin­te­gro­wa­nych sys­te­mów ERPII od zera, jed­nak dosto­so­wy­wa­nie ich (kasto­mi­za­cja) w zasa­dzie prze­czy zdro­we­mu roz­sąd­ko­wi, o czym nie raz już pisa­łem (wyja­śnie­nie w cyto­wa­nym powy­żej artykule). 

Problem dosto­so­wy­wa­nia (tak zwa­nej kasto­mi­za­cji) goto­we­go opro­gra­mo­wa­nia nie od dziś jest dys­ku­to­wa­ny. Jak wspo­mnia­łem w arty­ku­le o psu­ciu sys­te­mów ERP, fir­my wdra­ża­ją­ce naj­czę­ściej pre­fe­ru­ją dosto­so­wy­wa­nie (tak zwa­na kasto­mi­za­cja), pro­du­cen­ci tego opro­gra­mo­wa­nia dla odmia­ny, odra­dza­ją tę ścież­kę. (Dostosowanie opro­gra­mo­wa­nia: kie­dy?).

Przypomnę, że mamy tu dwa pro­ble­my: pierw­szy to kosz­ty kasto­mi­za­cji duże­go sys­te­mu są nie­mal­że zawsze więk­sze (ja od 20 lat nie spo­tka­łem się z tym by były niż­sze) niż zapro­jek­to­wa­ne nowe­go dedy­ko­wa­ne­go modu­łu. Drugi: kasto­mi­za­cja powo­du­je, że całe know-how fir­my (zwią­za­ne z tym dosto­so­wy­wa­nym opro­gra­mo­wa­niem) zosta­je prze­ję­te przez dostaw­ce opro­gra­mo­wa­nia, któ­ry może han­dlo­wać nim na ryn­ku. Czy moż­na temu zara­dzić? Tak.

Przedmiotem ochro­ny może być algo­rytm, tu szcze­gó­ło­wy opis logi­ki biz­ne­so­wej imple­men­to­wa­nej w opro­gra­mo­wa­niu. Jeżeli taki opis powsta­nie, w wyczer­pu­ją­cy i jed­no­znacz­ny spo­sób opi­su­ją­cy nie tyl­ko co, ale tak­że jak pro­gram ma to robić, wyko­naw­ca two­rząc opro­gra­mo­wa­nie na bazie takie­go opi­su, nie ma praw do dys­po­no­wa­nia tym opro­gra­mo­wa­niem bez zgo­dy zama­wia­ją­ce­go (posia­da­cza praw do opi­su tej logi­ki). Dlaczego? Bo ma pro­jekt, jest jego auto­rem (nabył pra­wa autor­skie mająt­ko­we). Twórca opro­gra­mo­wa­nia wyko­nał imple­men­ta­cje ale w tym wypad­ku nie jest auto­rem ?algo­ryt­mu? i nie może dys­po­no­wać swo­bod­nie wytwo­rzo­nym tak opro­gra­mo­wa­niem, o ile oczy­wi­ście zama­wia­ją­cy nie prze­ka­zał mu praw do same­go algo­ryt­mu. (Prawo autor­skie, szpie­go­stwo prze­my­sło­we i pro­jek­to­wa­nie).

Kończąc ten nie­dłu­gi wpis zacy­tu­ję ostat­nie badania:

Forrester Research roz­pra­wia się tak­że z mitem doty­czą­cym śmier­ci apli­ka­cji pisa­nych pod kon­kret­ne potrze­by klien­ta. Wydatki na nie to 25,8% wszyst­kich środ­ków wyda­wa­nych na softwa­re. Gotowe roz­wią­za­nia wca­le nie cie­szą się więk­szym powo­dze­niem. Z rapor­tu wyni­ka, że 25,6% środ­ków wyda­wa­nych na softwa­re, prze­zna­cza­ne jest na takie roz­wią­za­nia. W rapor­cie zazna­czo­no, że wnio­sek jest w tym przy­pad­ku pro­sty. Nie war­to prze­zna­czać wiel­kich sum na zestaw apli­ka­cji, jeśli potrze­bu­je­my będzie­my wyko­rzy­sty­wać jedy­nie część z nich. W takim wypad­ku lepiej wybrać roz­wią­za­nie two­rzo­ne dla zaspo­ko­je­nia kon­kret­nych potrzeb. (Forrester Research roz­pra­wia się z naj­więk­szy­mi mita­mi IT roku 2013 – Computerworld).

Tak więc mitycz­ne ​„lep­sze goto­we ERPII” bo goto­we, to bar­dzo czę­sto mity… wie­le z tych pro­jek­tów ma budże­ty idą­ce w set­ki tysię­cy zło­tych, za te pie­nią­dze moż­na zapro­jek­to­wać i potem dać wyko­nać na praw­dę zło­żo­ne dedy­ko­wa­ne kom­po­nen­ty dedy­ko­wa­ne­go oprogramowania.