Książka adresowana do programistów, sam tytuł to sugeruje. Warto ją kupić (programiści) bo bardzo wyczerpująco opisuje to, co nazywam "implementacją obiektowości". Samo nauczenie się (semantyka i syntaktyka) obiektowo zorientowanego języka programowania to mało, warto poznać na czym ta implementacja polega: czym jest obiekt, dziedziczenie czy kompozycja. Autor skupia się jednak na implementacji samej "obiektowości". Moim zdaniem książka jak najbardziej przydatna programistom, bo przykłady są ilustrowane kodem i diagramami UML. Jednak nie znajdziecie tam zbyt wiele o obiektowo zorientowanym opisie modelowanej rzeczywistości, czyli o biznesowym aspekcie programowania i projektowania. Z treści książki…
Właśnie, jak to jest? Regularnie słyszę z ust zwolenników stosowania metody, którą nazywają "zwinną", że "nie da się opisać wymagań przed rozpoczęciem projektu, należy/można je [wymagania] odkrywać w toku projektu, bo klient zna tylko cel i razem do niego dążymy, prototypy - tak właśnie radzimy sobie z nieprzewidywalnością wymagań". Przypomnę: wymagania to "warunki jakie coś musi spełnić aby było przydatne" (sł. j.polskiego PWN), jak mam tu rozumieć "brak wymagań na początku projektu", skoro jego - projektu - celem jest wytworzenie czegoś przydatnego? Co to znaczy "wymagania dzisiaj są nieprzewidywalne"? To…
Tak więc warto się zastanowić jak dotrzemy do wiedzy o naszej firmie, i na ile jest ona wiarygodna, nie zaciemniona nadmiarem zbędnych szczegółów i czy wiedza ta jest obiektywna. Dobra analiza konkretnej organizacji, firmy, urzędu, i jej wyniki nie może być np. polityczna (regularnie spotykam w firmach analizy, których celem jest wykazanie przydatności określonego rozwiązania!) bo to działanie polegające na oferowaniu leków przed diagnozą (reklamy leków bez recepty w TV!). Tak można sobie tylko zaszkodzić. A zdalna analiza (faktycznie zdalnie odbywa się ok. 80% pracy) pozawala po pierwsze obniżyć jej koszt, a po drugie zobiektywizować jej wyniki.
Pakiet którego używam (Visual-Paradigm) po ostatnich zmianach ma szanse stać się w moich oczach ideałem :). O jego nowej wersji pisałem tu: Visual-Paradigm v.11.1. Pisałem tez, że jest w 100% zgodny ze specyfikacjami notacji zarządzanych przez OMG, co jest bardzo ważne. Tu zwrócę uwagę na kilka przydatnych cech. Moim zdaniem cechą dobrego projektu jest nie tylko dobra metodyka ale także to czy dysponujemy narzędziami, które ją wspierają. Tymi narzędziami są nie tylko notacje i systemy pojęciowe ale także oprogramowanie CASE, które powinno spełniać trzy kluczowe warunki: wspierać (a przynajmniej nie ograniczać) metodykę,…
Zakup oprogramowania, które stanowi jeden, zintegrowany współdzieleniem danych, monolit to nic innego jak zafundowanie sobie długu technologicznego w momencie podjęcia decyzji o takim zakupie. Żadna firma, działająca w obecnych czasach, nie da sama sobie gwarancji, że jej wewnętrzne aktywności nie zmienią się co do ich specyfiki, że nie przybędzie nowych, nie zrezygnuje z niektórych. Monolityczny całościowy system ERP stanowi hamulec każdej takiej zmiany. Oparcie całości na centralnym , współdzielonym module rejestrującym (jest z nim z reguły księgowość) to niemalże "zabetonowanie" architektury biznesowej firmy.
Tak więc stagnacja szkodzi, są to krótkotrwałe zyski, podobne do niezapłacenia rachunku za energie elektryczną: za miesiąc będzie dwukrotnie wyższy plus odsetki. Bieżące, dobrze zaplanowane "aktualizacje" (oprogramowania, dokumentacji projektowej, analizy i planowania, itp.) to relatywnie małe koszty, a dla firmy istotne są nie tyle kwotowe chwilowe wydatki (oszczędności) co płynność finansowa i długoterminowa rentowność. Dlatego permanentni dłużnicy zawsze płaca więcej a czasami bankrutują.
Tak na prawdę integracja taka polega nie na samym zainstalowaniu ESB i "podłączeniu" komponentów, to samo z siebie nic nie wnosi i nie jest łatwe. Integracja z użyciem ESB, to po pierwsze stworzenie (lub użycie jeżeli istnieje) dla każdego komponentu odpowiedniego adaptera i API, po drugie zaprojektowanie schematu komunikacji.
Książka ta (Inżynieria oprogramowania w ujęciu obiektowym. UML, wzorce projektowe i Java) leży na mojej półce niemalże od daty jej wydania w 2011 roku. Po jej przeczytaniu nadal zaglądam do niej od czasu. Jest to pozycja, którą gorąco polecam jako kompendium wiedzy a metodach analizy i projektowania zorientowanych obiektowo. Napisana jest jako podręcznik akademicki, co powinno bardzo pomóc początkującym w tej dziedzinie. Zawiera dość bogate Wprowadzenie do inżynierii oprogramowania. Opisuje na podstawowym, na początku wystarczającym poziomie, notację UML oraz organizację projektu analitycznego. Kolejna część, zatytułowana Zmagania ze złożonością, to bardzo…
