Mam w ręku kolejną książkę:

This book provides you with a collection of best practices, guidelines, and tips for using the Unified Modeling Language (UML) for business analysis. The contents have been assembled over the years based on experience and documented best practices. Over sixty easy to understand UML diagram examples will help you to apply these ideas immediately.

Daoust, N. (2012). UML requirements modeling for business analysts (First edition). Technics Publications.

Nie będę się rozpisywał o jej treści, bo to kolejny podręcznik UML, ten napisany w 2012 roku, czyli młody . Tym razem tylko kilka uwag:

– jedna z „porad” dla diagramów Use Case w podrozdziale „porady dotyczące granulacji przypadków użycia” ma nazwę „reguła pięciu minut” i brzmi: systemowy przypadek użycia nie może trwać (wykonanie jego scenariusza) dłużej niż 5 minut; to chyba jedna z najgłupszych porad jakie znam…. pomijam te nieszczęsne „systemowe przypadki użycia”, których nie ma w specyfikacji UML, autor nie napisał, że to jego pomysł,

– diagram klas opisany jako narzędzie modelowania z perspektywy danych, co jest raczej herezją,

– diagram komponentów: autor w skrócie opisał interfejsy, nazwał je i opisał infantylnie „wtyczka i gniazdo” i na tym poprzestał (symbole interfejsu oferowanego i żądanego), resztę eufemizmów pominę (interfejsy to oferowany i wymagany i są to kluczowe rozróżnienia, bez których nie da się sensownie i precyzyjnie opisać jakiejkolwiek integracji).

Powyższe to wybrane „kwiatki”, jest ich znacznie więcej. Wprowadza chaos i mam wrażenie, że autor nie rozumie ani UML’a ani obiektowego paradygmatu, czego dał wyraz pisząc tę książkę.

Generalnie książkę odradzam. Kupiłem ją bo napisana niedawno zaś autor jest absolwentem Oxfordu, i … nie wiem co o tym myśleć. Za to wiem skąd tyle „pomysłów” w dokumentach wielu analityków i firm doradczych, które dostaję jako audytor, w materiałach szkoleniowych jakie wpadają mi w ręce (tak, czasem przychodzą do mnie osoby po szkoleniach z pytaniami, często mam wtedy straszny problem z dyplomacją).

Źródła

Jarosław Żeliński

Jarosław Żeliński: autor, badacz i praktyk analizy systemowej organizacji: Od roku 1991 roku, nieprzerwanie, realizuje projekty z zakresu analiz i projektowania systemów, dla urzędów, firm i organizacji. Od 1998 roku prowadzi samodzielne studia i prace badawcze z obszaru analizy systemowej i modelowania (modele jako przedmiot badań: ORCID). Od 2005 roku, jako nieetatowy wykładowca akademicki, prowadzi wykłady i laboratoria (ontologie i modelowanie systemów informacyjnych, aktualnie w Wyższej Szkole Informatyki Stosowanej i Zarządzania pod auspicjami Polskiej Akademii Nauk w Warszawie.) Oświadczenia: moje badania i publikacje nie mają finansowania z zewnątrz, jako ich autor deklaruję brak konfliktu interesów. Prawa autorskie: Zgodnie z art. 25 ust. 1 pkt. 1) lit. b) ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych zastrzegam, że dalsze rozpowszechnianie artykułów publikowanych w niniejszym serwisie jest zabronione bez indywidualnej zgody autora (patrz Polityki Strony).

Dodaj komentarz

Witryna wykorzystuje Akismet, aby ograniczyć spam. Dowiedz się więcej jak przetwarzane są dane komentarzy.