Sygnał i szum. Sztuka prognozowania w erze technologii

Wpadła mi w ręce ciekawa książka z obszaru analiz. Co prawda spodziewałem się czegoś innego ale myślę, że zainteresowani analizą trendów i modelowaniem na tej podstawie znajdą tu wiele dla siebie.

Nate Silver wyjaśnia, dlaczego jedni eksperci są niemal jasnowidzami, a inni formułują zupełnie bezużyteczne prognozy, oraz dlaczego musimy tworzyć plany na wpadek nieprzewidzianych wydarzeń. (Źródło: helion.pl)

Co prawda z tymi jasnowidzami bym tu jednak nie przesadzał :).  Jako komentarz od siebie przytoczę fragment jednego z moich wpisów na tym blogu:

W jednej z książek z psychologi (PODSTAWY KOMUNIKACJI SPOŁECZNEJ Griffin Em) jest ciekawa teza: badania i naukowców można podzielić na dwie grupy: 1. intepretacjoniści, 2. badacze systemowi. Ci pierwsi to ludzie, którzy badając zjawisko wykonują dziesiątki, setki a nie raz i tysiące pomiarów (ankiet) twierdząc, że to one (te badania) pozwalają i potwierdzają swą duża ilością zarazem udowodnić ?prawdziwość twierdzenia?. Ci drudzy to ludzie, którzy badają zjawisko tylko tyle razy by móc postawić tezę w postaci modelu tego zjawiska. Model jest uznawany za poprawny tak długo jak długo ?zachowuje się?  tak jak badany przedmiot.

Różnica polega na tym, że intepretacjonizm to tylko badanie historii, na pytanie o coś nieznanego z historii ?a co będzie gdy? interpretacjonista odpowie ?to trzeba zbadać?. Jest tak dlatego, że intepretacjonizm pozwala co najwyżej odpowiedzieć na pytanie z jakim prawdopodobieństwem historia się może powtórzyć. Na to samo pytanie badacz systemowy odpowie prognozą polegającą na tym, że potraktuje stworzony model  ?tym czymś? z pytania i powie jak zareagował model i jaką da odpowiedź nawet wtedy gdy będzie to nowy bodziec nie znany z historii.Jaka jest tu różnica?  Ci pierwsi zawsze zadają pytanie ?kto przeprowadził badanie potwierdzające to co mówisz? (moim zdaniem nie zawsze mające sens bo np. jak firma wdraża jakieś oprogramowanie to robi to pierwszy raz i tylko modele dają szanse odpowiedzi co będzie gdy?). Ci drudzy zaś, analitycy systemowi stosujący naukowe metody, potrafią z dużym prawdopodobieństwem przewidywać. (Źródło: Technokracja i wdrożenia systemów – modelowanie | Jarosław Żeliński IT-Consulting)

 

sygnaliszumKsiazkaSygnał i szum. Sztuka prognozowania w erze technologii. Nate Silver (helion.pl)

Tagi:

Jarosław Żeliński

Jarosław Żeliński: autor, badacz i praktyk analizy systemowej organizacji: Od roku 1991 roku, nieprzerwanie, realizuje projekty z zakresu analiz i projektowania systemów, dla urzędów, firm i organizacji. Od 1998 roku prowadzi samodzielne studia i prace badawcze z obszaru analizy systemowej i modelowania (modele jako przedmiot badań: ORCID). Od 2005 roku, jako nieetatowy wykładowca akademicki, prowadzi wykłady i laboratoria (ontologie i modelowanie systemów informacyjnych, aktualnie w Wyższej Szkole Informatyki Stosowanej i Zarządzania pod auspicjami Polskiej Akademii Nauk w Warszawie.) Oświadczenia: moje badania i publikacje nie mają finansowania z zewnątrz, jako ich autor deklaruję brak konfliktu interesów. Prawa autorskie: Zgodnie z art. 25 ust. 1 pkt. 1) lit. b) ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych zastrzegam, że dalsze rozpowszechnianie artykułów publikowanych w niniejszym serwisie jest zabronione bez indywidualnej zgody autora (patrz Polityki Strony).