pojęcie: dokument elektroniczny

praw­na defi­ni­cja poję­cia doku­ment elek­tro­nicz­ny to: sta­no­wią­cy odręb­ną całość zna­cze­nio­wą zbiór danych upo­rząd­ko­wa­nych w okre­ślo­nej struk­tu­rze wewnętrz­nej i zapi­sa­ny na infor­ma­tycz­nym nośni­ku danych (na podst. USTAWA z dnia 17 lute­go 2005 r. o infor­ma­ty­za­cji dzia­łal­no­ści pod­mio­tów reali­zu­ją­cych zada­nia publicz­ne), patrz tak­że: arti­fact-cen­tric para­digm; na pod­sta­wie defi­ni­cji poję­cia doku­ment (patrz słow­nik) moż­na wywo­dzić, że ww. zbiór danych, zapi­sa­ny na, innym niż elek­tro­nicz­ny, nośni­ku, są doku­men­tem (i tak np. ​„doku­ment elek­tro­nicz­ny” po jego wydru­ko­wa­niu jest ​„doku­men­tem”).

Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) z dnia 23 lip­ca 2014 r. w spra­wie iden­ty­fi­ka­cji elek­tro­nicz­nej i usług zaufa­nia w odnie­sie­niu do trans­ak­cji elek­tro­nicz­nych na ryn­ku wewnętrz­nym oraz uchy­la­ją­ce dyrek­ty­wę 1999/93/WE, zwa­ne dalej ?elDAS?, w art. 3 pkt 35 defi­niu­je doku­ment elek­tro­nicz­ny jako każ­dą treść prze­cho­wy­wa­ną w posta­ci elek­tro­nicz­nej, w szcze­gól­no­ści tekst lub nagra­nie dźwię­ko­we, wizu­al­ne lub audiowizualne. 

Rozporządzenie elDAS nie róż­ni­cu­je doku­men­tu ze wzglę­du na spo­sób jego spo­rzą­dze­nia. Upraszczając, każ­da treść w posta­ci elek­tro­nicz­nej jest w świe­tle elDAS – doku­men­tem elektronicznym.

Tym samym np. skan ofer­ty (zawie­ra­ją­cy treść ofer­ty) mie­ści się w defi­ni­cji doku­men­tu elek­tro­nicz­ne­go w rozu­mie­niu elDAS.