Wprowadzenie Z zamiarem napisania osobnej publikacji o profilowaniu w UML noszę się od kilku lat. Mamy koniec grudnia, czyli więcej czasu dla siebie, więc nadszedł ten moment. Notacja UML to prosty graficzny system notacyjny, co niestety powoduje, że modelowanie wielu ludziom wydaje się proste bo "to tylko prostokąciki i strzałki, każdy tak może i potrafi". Niestety to jest jak pisanie: mamy nieco ponad 20 znaków alfabetu łacińskiego, język i gramatykę, a jednak napisanie czegoś wartościowego nadal jest jednak nie małym wyzwaniem. Nie zmienia to jednak faktu, że przeczytanie cudzego tekstu…
Tak więc czytając czyjekolwiek opracowania, w szczególności analizy biznesowe i modele systemów, sprawdzajcie, czy ktoś nie umieścił tam analitycznych krasnoludków, kosmitów, dżinów itp. Takie byty na diagramach jak "aktor czas" czy "systemowy przypadek użycia", świadczą wyłącznie o tym, że autor po prostu nie poradził sobie z analizą, nie do końca odkrył istotę tego co analizował i opisał, nie zrozumiał tego co modeluje. Dodawanie nowych bytów do notacji jak najbardziej jest możliwe, ale po pierwsze należy to robić poprawienie ale potrzeba taka jest bardzo rzadka. W obszarze analizy i modelowania obecna postać BPMN wystarczy aż nadto, do modelowanie oprogramowania zorientowanego obiektowo UML tym bardziej wystarczy. Takie upstrzone "wynalazkami" dokumenty być może są atrakcyjne ale kompletnie nieprzydatne.
