Tym razem recenzje dwóch książek w jednym wpisie:
- Agile Development with ICONIX Process. People, Process, and Pragmatism. By Doug Rosenberg , Mark Collins-Cope, Matt Stephens
- Use Case Driven Object Modeling with UML. Theory and Practice. 2nd Edition. By Doug Rosenberg , Matt Stephens
Pierwsza wydana w 2005 roku, druga 2013 r. Pierwsza metodę ICONIX opisuje na przykładach, w kontekście zwinnych metod, proces projektowania i tworzenia oprogramowania bazujący na modelach. Są to:
- Model przypadków użycia specyfikujący wymagane zachowania aplikacji.
- Dziedzinowy model pojęciowy
- Model dziedziny (architektura).
- “Robustness diagram” abstrakcyjny model zachowania bazujący na jednoznacznych tylko biznesowych pojęciach (diagram komunikacji).
- Diagram sekwencji obrazujący zachowania się elementów architektury systemu w toku realizacji scenariuszy przypadków użycia.
(więcej…)
Opisywałem ostatnio wzorzec DDD jako narzędzie dokumentowania analizy. Faktycznie, czytelnicy mają wiele racji, jest on dość "bliski implementacji". Niejednokrotnie "lepszym pomysłem" jest opis logiki systemu na nieco wyższym poziomie abstrakcji pozostawiając tym samym więcej swobody developerowi. [...] Nieco inne podejście, to które stosuję obecnie, opisuję poniżej. Zachowując podstawowe znaczenia tych trzech klas, dostosowałem je do wzorca MVVC. Jest to o tyle wygodne i ważne, że stosowanie wzorca BCE wyłącznie do modelowania logiki biznesowej wymaga zachowania hermetyzacji komponentu Model. W takim układzie boundary nie będzie elementem komponentu View a Modelu. Jego rola to stworzenie dedykowanego interfejsu do model np. pomiędzy komponentem View lub Controlerem. Dzięki temu możliwe jest stworzenie odrębnego interfejsu dla View na duży ekran i odrębnego dla View na np. małych ekranach smartfonów. Tak więc jest moim zdaniem droga do modelowania wymagań metodą "tak to ma działać" a nie tylko "tak to ma wyglądać", bo to drugie jest przyczyną wielu problemów...
