Tak więc na zakoń­cze­nie zwró­cę uwa­gę: ana­li­za wyma­gań i pro­jekt opro­gra­mo­wa­nia jest zło­żo­na, nie­za­leż­nie od tego ilu użyt­kow­ni­ków go będzie uży­wa­ło. Jednak koszt wdro­że­nia opro­gra­mo­wa­nia w fir­mie 10 oso­bo­wej będzie nie­po­rów­ny­wal­nie mniej­szy niż w kor­po­ra­cji zatrud­nia­ją­cej 1000 osób. Tu jed­nak pro­ble­my leżą już gdzie indziej.

Ale ktoś powie: duży ERP wyma­ga prze­wi­dze­nia wie­lu ról w sys­te­mie i w związ­ku z tym obsłu­gi wie­lu eta­pów jakie poko­nu­ją tam doku­men­ty. Owszem, dla­te­go uwa­żam, że nale­ży osob­no wybrać sys­tem, któ­ry wchło­nie te doku­men­ty (np. finan­se itp.) i osob­no sys­tem, któ­re je tam dopro­wa­dzi czy­li ​„jakiś work­flow”. To dużo bez­piecz­niej­sze i mniej ryzy­kow­ne. (na dia­gra­mie poni­żej (dan z IBM) wdro­że­nie to etap insta­la­cji i odda­nia do użytku.

Dlatego dobrą prak­ty­ką jest raczej oddzie­le­nie pro­jek­to­wa­nia od wyko­na­nia. Zlecenie ana­li­zy i opra­co­wa­nia roz­wią­za­nia i prze­ję­cie praw mająt­ko­wych do opra­co­wa­nia (pro­jek­tu sys­te­mu) i na tej pod­sta­wie dopie­ro wska­za­nie wyko­naw­cy daje gwa­ran­cje, że dostaw­ca opro­gra­mo­wa­nia nie nabę­dzie żad­nych praw do Państwa pomy­słu. Daje gwa­ran­cję, że Wasz uni­kal­ny pomysł nie sta­nie się ​„mode­lem refe­ren­cyj­nym dla bran­ży…” lub co gor­sza ​„goto­wym pro­duk­tem z pudełka”…