Telefon komór­ko­wy sta­je sie powo­li uni­wer­sal­nym komu­ni­ka­to­rem oso­bi­stym, dzię­ki któ­re­mu zawsze jeste­śmy dostęp­ni i sami mamy kon­takt z inny­mi. Trendy na ryn­ku i zacho­wa­nia kon­su­men­tów pozwa­la­ją przy­pusz­czać, że przy­szłość tele­fo­nii to tyl­ko tele­fo­nia mobil­na i to w posta­ci uni­wer­sal­ne­go komu­ni­ka­to­ra i per­so­nal­ne­go orga­ni­za­to­ra w jednym.

Rynek w Polsce

Na koniec 2003 r. 17,4 mln Polaków mia­ło tele­fo­ny komór­ko­we. Liczba posia­da­czy komó­rek do ilo­ści miesz­kań­ców w Polsce osią­gnę­ła 45,5%. Dla przy­kła­du na Słowacji wskaź­nik ten wyno­si 54,5%, w Niemczech 71%, a we Włoszech 93%.

Ministerstwo sza­cu­je, że w Polsce jest ok. 12,3 mln tele­fo­nów sta­cjo­nar­nych ana­lo­go­wych i cyfro­wych tak więc ok. co trze­ci Polak może się pochwa­lić dostę­pem do tele­fo­nu sta­cjo­nar­ne­go (32 proc.).

Rynek USA: do roku 2008 oko­ło 30% użyt­kow­ni­ków tele­fo­nów zre­zy­gnu­je z tele­fo­nu stacjonarnego.

Jak poda­je agen­cja Instat/MDR nad­cho­dzi pro­ces rezy­gna­cji z tele­fo­nów sta­cjo­nar­nych na korzyść prze­no­śnych. Coraz czę­ściej tele­fon komór­ko­wy jest wybie­ra­ny zamiast tele­fo­nu sta­cjo­nar­ne­go a nie jako dru­gi tele­fon. Szczególnie doty­czy to osób w wie­ku od 18 do 24 lat, miesz­ka­ją­cych samot­nie i żyją­cych w obsza­rach zurbanizowanych.

Wnioski

Stałe zbli­ża­nie się kosz­tów użyt­ko­wa­nia tele­fo­nu komór­ko­we­go i sta­cjo­nar­ne­go spo­wo­du­je w koń­cu zja­wi­sko wypie­ra­nia tych ostat­nich z ryn­ku. Telefon sta­cjo­nar­ny naj­praw­do­po­dob­niej raczej infra­struk­tu­ra, jaka po nim zosta­nie, sta­nie się naj­praw­do­po­dob­niej bazą do usłu­gi sze­ro­ko­pa­smo­we­go dostę­pu do Internetu. Być może nawet bez usłu­gi tele­fo­nicz­nej lub z tele­fo­nem jako dodat­kiem, ale raczej bez abo­na­men­tu a z opła­tą za fak­tycz­ny czas zre­ali­zo­wa­nych połą­czeń. Oba typy ofe­ru­ją porów­ny­wal­ne korzy­ści jed­nak tele­fon komór­ko­wy ma te same funk­cjo­nal­no­ści, co sta­cjo­nar­ny a dodat­ko­wo moż­na go mieć zawsze przy sobie.

Jarosław Żeliński

Jarosław Żeliński: autor, badacz i praktyk analizy systemowej organizacji: Od roku 1991 roku, nieprzerwanie, realizuje projekty z zakresu analiz i projektowania systemów, dla urzędów, firm i organizacji. Od 1998 roku prowadzi samodzielne studia i prace badawcze z obszaru analizy systemowej i modelowania (modele jako przedmiot badań: ORCID). Od 2005 roku, jako nieetatowy wykładowca akademicki, prowadzi wykłady i laboratoria (ontologie i modelowanie systemów informacyjnych, aktualnie w Wyższej Szkole Informatyki Stosowanej i Zarządzania pod auspicjami Polskiej Akademii Nauk w Warszawie.) Oświadczenia: moje badania i publikacje nie mają finansowania z zewnątrz, jako ich autor deklaruję brak konfliktu interesów. Prawa autorskie: Zgodnie z art. 25 ust. 1 pkt. 1) lit. b) ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych zastrzegam, że dalsze rozpowszechnianie artykułów publikowanych w niniejszym serwisie jest zabronione bez indywidualnej zgody autora (patrz Polityki Strony).

Dodaj komentarz

Witryna wykorzystuje Akismet, aby ograniczyć spam. Dowiedz się więcej jak przetwarzane są dane komentarzy.