Jakiś czas temu opi­sy­wa­łem mode­le biz­ne­so­we funk­cjo­nu­ją­ce w sie­ci inter­net oraz opi­sa­łem jak pra­wo autor­skie, jako war­to­ści nie­ma­te­rial­ne, zmie­ni dostęp do tre­ści w sie­ci. Po raz kolej­ny czy­ta­my o zamy­ka­niu treści:

„Presspublica, idąc za przy­kła­dem naj­więk­szych docho­do­wych wydaw­ców na świe­cie, wpro­wa­dzi jed­no­li­ty sys­tem opłat za eks­klu­zyw­ne tre­ści umiesz­cza­ne na swo­ich por­ta­lach” – poin­for­mo­wa­ła w ponie­dzia­łek ​„Rzeczpospolita”. Tekst opa­trzy­ła tytu­łem: ​„Jakość kosz­tu­je”. Najprawdopodobniej będzie to pierw­szy spo­śród dużych dzien­ni­ków ogól­no­pol­skich, któ­ry zde­cy­du­je się na zamknię­cie swo­ich tre­ści w sie­ci na taką ska­lę. (za «Rzeczpospolita» wpro­wa­dzi opła­ty online)

Tak więc rynek jest nie­ubła­ga­ny, sko­ro rekla­my nie zara­bia­ją na utrzy­ma­nie mery­to­rycz­nych ser­wi­sów, trze­ba będzie pła­cić za ich treść.

Cóż? pra­wa ryn­ku są nie­ubła­ga­ne, coraz wię­cej gazet i auto­rów blo­ku­je bez­płat­ny dostęp do swo­ich archi­wów zaś bie­żą­ce infor­ma­cje są coraz czę­ściej, nie tyl­ko publi­ko­wa­ne, są po pro­stu sprze­da­wa­ne poszcze­gól­nym publi­ka­to­rom (Prawo autor­skie czy­li model biz­ne­so­wy sprze­da­ży war­to­ści nie­ma­te­rial­nych i usług).

To, Rzeczpospolita, kolej­ny tytuł, któ­ry zaczy­na pobie­rać opła­ty za treść. Kilka lat temu wspo­mi­na­łem w tym blo­gu, że nie­ubła­ga­nym ryn­ku. Treść albo pro­mu­je auto­ra albo przy­no­si zysk albo znika.