Wymagania inte­re­sa­riu­szy. Moja defi­ni­cja inte­re­sa­riu­sza (jed­na z wie­lu): oso­ba (pod­miot) zain­te­re­so­wa­na zaist­nie­niem pro­duk­tu, na któ­rą poja­wie­nie się pro­duk­tu ma wpływ. Nie raz jestem pyta­ny czy inte­re­sa­riusz ma pra­wo zgła­sza­nia wyma­gań. Jeżeli ma coś do powie­dze­nia pod­czas odbio­ru pro­duk­tu to zna­czy, że ma wyma­ga­nia. One mogą być jed­nak nie­jaw­ne czy­li taki inte­re­sa­riusz nie zgła­sza wyma­gań ale ma wpływ na odbiór pro­duk­tu, nale­ży go koniecz­nie ziden­ty­fi­ko­wać. Jeżeli zaś ktoś nie ma nic do gada­nia przy odbio­rze pro­duk­tu nie jest inte­re­sa­riu­szem (ang. sta­ke­hol­der, klu­czem jest tu «hol­der» czy­li dys­po­nent mają­cy coś do powie­dze­nia, mają­cy wpływ). Tak wiec inte­re­sa­riusz to ktoś kto, na swo­im pozio­mie ogól­no­ści, tak­że musi umieć okre­ślić, kie­dy uzna, że pro­dukt speł­nia jego wyma­ga­nia. Jak nie potra­fi, ktoś musi mu pomóc…analityk :)).

I tu rola ana­li­ty­ka. Interesariusz spi­su­je co mu przyj­dzie do gło­wy swo­im języ­kiem, ana­li­tyk upew­nia się, że zro­zu­miał, dopro­wa­dza je do posta­ci testo­wal­nej i kla­sy­fi­ku­je ​„wyma­ga­nia” jako ​„źró­dło: kon­kret­ny inte­re­sa­riusz” (bo każ­de wyma­ga­nie musi mieć wła­ści­cie­la). Proszę zwró­cić uwa­gę, że inte­re­sa­riu­szem jest tak­że użyt­kow­nik jeże­li tyl­ko ma coś go powie­dze­nia w projekcie :).